ناامنی در کشور، تهدید فرداست

من، به عنوان یک پدر و یک ایرانی، به پدر مهربان و مقتدر ملت، مقام معظم رهبری، عرض می‌دارم:

ناامنی در کشور، تهدید فرداست
📝 به قلم: سعید شعبانی
تحلیلگر سیاسی ـ اجتماعی

من، به عنوان یک پدر و یک ایرانی،
به پدر مهربان و مقتدر ملت، مقام معظم رهبری، عرض می‌دارم:
قتل دردناک و دلخراش دختران و الهه‌های بی‌پناه این سرزمین را با تمام وجود محکوم می‌کنم.
این جنایت، نه‌تنها وجدان فردی من، بلکه شرف پدری‌ام را جریحه‌دار کرده است.

هیچ پدری در جامعه‌ای که مدعی دیانت، انسانیت و عدالت است،
نمی‌تواند در برابر چنین خشونتی سکوت کند یا به آن عادت کند.

اما آن‌چه زخم این فاجعه را ژرف‌تر می‌سازد،
نه‌تنها قانون ناعادلانه‌ای‌ست که هنوز ارزش جان زن را «نصف» جان مرد می‌انگارد،
بلکه فقدان سازوکار مؤثر برای پیشگیری و مقابله با خشونت علیه زنان نیز بر این درد می‌افزاید.
زنی که امنیت ندارد،
جامعه‌ای را ناامن می‌سازد.

این تبعیض قانونی، توهینی آشکار به کرامت زن ایرانی و مادران این سرزمین است،
و خانواده داغ‌دیده را، در کنار اندوه فقدان فرزند، به پرداخت نیمی از دیه نیز وامی‌دارد.
گویی عدالت، خود در زنجیر تبعیض و فراموشی گرفتار آمده است.

مطالبه‌ای از دل جامعه

۱. خطاب به مقام معظم رهبری
از سر مسئولیت و نه صرفاً به عنوان تحلیلگر، بلکه به عنوان پدر
از حضرت‌عالی درخواست دارم:
چهره‌ی وزارتخانه‌ها و نهادهای تصمیم‌ساز باید تغییر یابد.
این کشور نیازمند اصلاح بنیادین در نگاه و رویکرد به مسئله امنیت و کرامت زن است.

۲. خطاب به مجلس شورای اسلامی
از نمایندگان محترم تقاضا دارم با فوریت و شجاعت:

اصلاح قانون تبعیض‌آمیز دیه را در دستور کار قرار دهند؛

قانون جامع حمایت از زنان در برابر خشونت را از روی کاغذ به میدان اجرا بیاورند؛

و زیرساخت‌های حمایت فوری، مؤثر و ملی از زنان در معرض خشونت، چون خانه‌های امن، سامانه‌های هشدار، آموزش مردان و دختران، و مجازات متجاوزین را تقویت کنند.

امنیت زنان، نه یک خواسته صنفی، که ضامن امنیت ملی ماست.
ما چگونه "ما" شدیم، اگر نتوانیم از نیمی از جامعه، پاسبانی کنیم؟